ผละหนี

v. flee (from)

def.:

หลีกไปให้พ้นอย่างกระทันหัน

related: run away (from) syn.: ผละออก, หนีจาก ant.: เข้าหา, เข้าใกล้ sample:

ฝูงปลาเล็กรีบผละหนีเข้าซุกตามพุ่มปะการัง ด้วยท่าทางตื่นตระหนกกับแสงสีขาวจ้า